Dubai: inspirerende stad zonder hart

Gepubliceerd op:

Rove City Walk Dubai

Master of Real Estate scriptieprijswinnaar Daniël Spiessens voelde zich negen dagen klein tussen de wolkenkrabbers van Dubai. Woningen – zelfs aan het strand – zijn er goed te betalen, constateert hij. Nieuwe appartementen gaan als warme broodjes, maar oudere gebouwen kennen veel leegstand.

Wat viel het meest op?

“Het enorme aantal bouwprojecten. Er zijn projecten waar druk wordt gebouwd, maar evenzovele waar zo te zien niets gebeurt. Vaak staat er wel een mooi verkoopkantoortje. Ik ben er een aantal binnen gelopen. Je wordt er vorstelijk ontvangen en de prijzen vallen mee. Die zijn de afgelopen twee jaar gehalveerd. Covid heeft de markt een laatste zetje gegeven. De stad heeft echter geen hart. De oudste gebouwen staan nu leeg, alleen de nieuwste worden verhuurd.”

Hoe is de stad verder?

“Je kunt er niet rondlopen. Ik wilde naar de Dubai Mall, vanuit mijn hotel aan de overkant van de weg. Het duurde twintig minuten per taxi om er te komen. Het is geen Parijs, met z’n deelfietsen en –scooters. Dat maakt het erg anoniem. Ik ben bij de wijk aan de golfbaan – Emaar Hills – en op de palmeilanden wezen kijken – beide zijn gated communities. Je ziet er bijna niemand op straat, hooguit een nanny of een chauffeur die een auto wast.”

Wat trok je in Dubai?

“Ik wilde graag iets met het geld van mijn scriptieprijs doen, maar door corona kon ik nergens heen. De doorslag gaf de World Expo. Eind maart zou die eindigen en met 25 graden is de temperatuur er top. Ik zag verbazingwekkend veel Nederlanders in de appartementen aan weerszijden van mijn hotel, we deelden veel faciliteiten. Ik sprak mensen die vertelden dat zij regelmatig naar Dubai gaan. In de zomer is het er met temperaturen rond 50 graden Celsius niet te harden, maar van oktober tot april is het er prima. Alleen op de Palmeilanden heb je veel last van kwallen. Je kunt niet overal de zee in.”

Hoe zag de reis eruit?

¨Ik was er van vrijdag tot en met zondag, negen dagen. De eerste dag heb ik niet zo veel uitgespookt, maar daarna de stad en de expo verkend, Burj Kalifa, het zeilhotel Burj al Arab, de skihal … Ik ben drie keer naar de Expo geweest. Voor de populaire paviljoens stond je een uur in de rij door coronabeperkingen. De eilandengroep De Wereld heb ik gezien, maar die is zo goed als onbebouwd. Er staat één torenkraan en er worden nu de eerste hotelkamers neergezet.”

Nog iemand gezien?

“Ja, één dag was Christiano Ronaldo er in gezelschap van de emir, sjeik Mohammed bin Rashid al-Maktoum. Hij liep met een groot gevolg over de Expo, dat werd aangevoerd in auto’s met lage kentekennummers. Ronaldo’s bezoek aan een voetbalkooi werd gesponsord door Mastercard. De emir bewoont een eiland, waarvan je denkt dat het een resort is. De vijfhonderd meter naar het vasteland legt hij af in een gigantisch jacht, dat gedurende zijn verblijf de ingang van de Dubai Marina blokkeert.”

Je bezocht het bouwproject Seven Tides?

“Ja, er was veel te koop, maar er werd niet gebouwd. Dat kennen wij in Nederland niet, dus ben ik het sales office binnengelopen. Ik werd er supernetjes ontvangen, alles werd uitgelegd. De prijs was vergelijkbaar met hier, zestig vierkante meter met één slaapkamer en privézwembad, aan het strand, voor 170.000 euro, misschien zelfs wel goedkoper. Emaar bouwt gigantisch veel. Je ziet overal in de stad borden hangen. Maar je moet wel over een residence visa beschikken. Bij aankoop van een woning boven 250.000 euro krijg je er een voor drie jaar.”

Hoe was de Expo?

“Die was het spectaculairst, hoewel gelegen aan de minder fraaie kant van Dubai, bij het industrieterrein. Daar is een tijdelijke stad met allemaal landenpaviljoens uit de grond gestampt. Het Nederlandse lag naast dat van Singapore, met als thema duurzaamheid en vegetarisch eten. Het paviljoen van Saoedi-Arabië vertelde de geschiedenis. Hoe een vissersdorpje explodeert tot stad. Het was leuk om dat alles te bekijken.

En wat deed Nederland?

“Nederland had een groot paviljoen met aan de binnenzijde wanden van mos dat water filtert uit de lucht. Tijdens een show werd dat getoond door een grote douche aan te zetten. De boodschap: we moeten duurzamer leven door slimmere technieken in te zetten. Duurzaamheid en circulariteit kwamen bij meer westerse landen terug. Landen uit het Midden-Oosten vertelden vooral over hun geschiedenis. Het Russische paviljoen was gewijd aan hoe de hersenen werken.”

Wat heeft de reis je geleerd?

“Het heeft mij vooral veel inspiratie opgeleverd. In mijn werk houd ik mij bezig met woongebouwen en mixed use. Ook in Nederland mogen wij steeds verder de hoogte in. In Rotterdam al tot tweehonderd meter en meer. Gebouwen zijn in Dubai altijd verlicht. Dat deed mij denken aan het project van Greystar OurDomain bij Rotterdam Blaak, waarbij ik tot vorig jaar betrokken was. Het gebouw heette eerst Bright, omdat het gebouw met gevelverlichting ontwaakt en gaat slapen. Vanaf de Markthal ziet dat er heel cool uit. Daar moeten we in Nederland meer mee kunnen doen.”

En verder?

“Toch wel de boodschap van het Expo-paviljoen van Singapore en Nederland, het noodzakelijke einde van de lineaire economie en hoe makkelijk het ook anders kan door een ander eetpatroon of andere manier van slopen en ontwikkelen. De impact die dat op de toekomst heeft, is bij mij weer helemaal top-of-mind.”

Nog iets?

“Ja, hoe je met lichtjes, muziek en fonteinen van een gebouw een eerste klas toeristische trekpleister kunt maken, zoals de Burj Khalifa. Wij kennen dat alleen uit de Efteling, misschien past het niet helemaal in onze cultuur. Maar als je in Dubai bent, ga je kijken. Honderd procent zeker.”

Deel deze post: