De enorme opgave in beeld

Gepubliceerd op:

Financiële consequenties van energiebesparing in de woningvoorraad


Het debat is eigenlijk al begonnen voordat het Wetenschapsseminar, onderdeel van de ASRE alumni avond, plaatsvindt: met een scherpe tweet heeft Jan Willem van de Groep een dag eerder het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) bekritiseerd om gebreken in de voorspellingsmodellen voor verduurzaming van de woningvoorraad. Te kleine stappen, niet ambitieus genoeg. Frans Schilder, onderzoeker bij het PBL, reageert gevat door de tweet onderdeel te maken van zijn presentatie.

Centraal in het seminar staat de vraag hoe de woningvoorraad in Nederland het beste kan worden verduurzaamd en welke financiële consequenties dit met zich meebrengt. De bijeenkomst krijgt vorm door de presentatie van Frans Schilder, die deels in debatvorm plaatsvindt door de reacties van Jan Willem van de Groep. De soep blijkt niet zo heet te worden gegeten als opgediend, op veel punten blijkende standpunten van beide heren dicht bij elkaar te liggen.

De opgave is enorm: de gebouwde omgeving blijkt de grootste vervuiler van alle sectoren, de peta-joules (peta is een getal met 15 nullen) en miljarden euro’s liegen er niet om. Daarnaast constateert Frans uit het Energieakkoord dat alleen in de corporatiesector een harde norm is uitgesproken (gemiddeld een B op de energie index), voor alle overige woningsegmenten worden slechts uitspraken gedaan in termen van “streven”.

Over één ding zijn beiden het eens: het streven van het Energieakkoord gaat in 2020 nog niet gehaald worden, zoals het nu voortgaat. De discussie gaat echt leven als blijkt dat beide onderzoekers ook zelf investeren om hun woningen te verduurzamen. Hilarisch hierbij is het voorbeeld dat Frans geeft over een aannemer die een offerte uitbracht ter verduurzaming van zijn woning. Meer dan een ton. “Veel te duur! Voor dat geld kan ik een sloopkogel door het huis laten gaan en het helemaal opnieuw opbouwen!” aldus Schilder.

Hier ligt precies het probleem. Met name in de particuliere sector van het eigen woningbezit is de opgave duur en complex. Er zal een schaalvergroting in de bouw moeten plaatsvinden en er zal innovatie van het aanbod moeten plaatsvinden met nieuwe en meer geïntegreerde technieken. “Zonnepanelen zijn de afgelopen tien jaar al zo’n 60% goedkoper geworden, waarom zou dat niet voor meer technologieën kunnen gelden?” vraagt Schilder zich af.

En er geldt nog een ander duivels dilemma. Het is veel makkelijker om woningen te verduurzamen tot label B dan om de hogere A+ labels te halen. Maar als iedereen slechts een klein beetje gaat investeren (op basis van een klein beetje subsidie) ontstaat een zogenoemde “lock-in”. De woningvoorraad verduurzaamt in z’n geheel een beetje, maar het hoge ambitie niveau (woningen van het gas af, 0-op-de-meter) gaat dan zeker niet meer gehaald worden.

Aan het eind van de bijeenkomst blijkt dan ook: met kleine stapjes kom je er niet. Van de Groep: “Innovatie en industrialisatie zijn de sleutelwoorden voor verduurzaming van de particuliere woningvoorraad. Daar moet het komende kabinet twee miljard aan uitgeven!”

Door: Arthur Marquard, Programma manager MSRE & MT-lid

Gerelateerde ASRE-opleidingen:
Innovaties in de kantorenmarkt start op 7 juni 2017.
Actuele Woningmarkt start op 26 april 2017.

Gerelateerd onderzoek:
Energiebesparing in de woningvoorraad: financiële consequenties voor corporaties, huurders, eigenaren-bewoners en Rijksoverheid

Gerelateerd artikel:
Duurzaam bij Floriade en Stadskantoor Venlo

Deel deze post: